Pierwszy numer wydany został 12 lipca 1940 roku , czyli 3 tygodnie po przybyciu do Londynu polskiego rządu i prezydenta.Skierowany był do poloni licznie tu przybyłej.Na początku było to typowe pismo propagandowe; drukowało komunikaty, oświadczenia oraz wszystko co rząd podrzucał do druku.Była to też kronika bierzących wydarzeń.Pojawiały się też reklamy zarówno dla cywili jak i żołnierzy.Ilościowo nie przekraczało 4 kartek A3 i kosztowało 1 penny.
Dziennik Żołnierza
W tym samym niemal czasie w Szkocji 29 czerwca 1940 powstaje Dziennik Żołnierza.Różni się znacząco od tego z Londynu przedewszystkim treścią.Było to pismo wojskowe, na początku obozowe powielane jako biuletyn.W wojsku naszym w Szkocji, była masa żołdaków z cenzusem piszących do dziennika.Tadeusz Horko, Aleksander Bergman, Ksawery Pruszyński, Mikołaj Szumski pod redakcją Ludwika Wróbla szybko sprawili gazetę znaną dzięki jej treści.A treść była ostra bardzo antysowiecka i antyczerwona.Stało się na tyle głośne że zaczęło przeszkadzać anglikom w oficjalnych stosunkach z nami.Na tyle że gazetę postanowiono zamknąć.
Po wojnie
1 stycznia 1944 ukazał się pierwszy numer po scaleniu pod tytułem "Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza".Tak naprawdę treści się wymieszały, jednak niebyły już tak mocno polityczne jak wcześniej w Szkocji.Podczas wojny z pomocą rządu wychodziło 56 polskich czasopism, po w 45 już tylko 6 w tym Dziennik.Przetrwał dzięki pomocy rządu który, przeznaczył gazecie 16 tys. funtów.Powstała rada powierników zarządzająca pieniędzmi a pierwszą decyzją było kupno drukarni.Na początku była ona w Londynie, a od 1956 w Hove, przedmieścia Brighton.
Przez wiele lat była to kronika polskiej emigracji w Londynie i całym UK.Nie pozostawiając na uboczu spraw w Polsce.Paradoksalnie kiedy po otwarciu granic UE napłynęło tu najwięcej emigrantów gazeta wpadła w kłopoty finansowe i o mało nie splajtowała.Pomoc SPK i innych organizacji kombatanckich była niezbędna.
Dogonić Coolture
Według mnie na chwile obecną dziennik na siłę chce dogonić inne polonijne pustaki.Na pewno nic niema wspólnego z żołnierzami tj. kombatantami.Całkowicie odmłodniała redakcja, obecnie szpikuje nas płytkimi artykułami w stylu Cooltury.Jest obładowany reklamami.Robią to pewnie z powodów komercyjnych, szukając młodych odbiorców,a tracą tych starych; wojennych.Nikt z dziennikarzy nie pokazuje się na imprezach kombatanckich, a w zamian możemy poczytać o wybielaniu zębów.Od czasu do czasu pisuje tam np.Regina Wasiak Taylor, swego czasu ujawniona SB-czka inwigilująca pisarzy w Londynie.
Już nie pamiętam od ilu odcinków ciągnie się historia p.Ireny Bogdańskiej, drugiej żony gen Andersa,czytając nie wiem tylko gdzie i kiedy będzie puenta
Rozmawiając z weteranami często słyszę te samo stwierdzenie; prenumerują gdyż jest to ich jedyne źródło wiedzy o śmierci i pochówku wojennych towarzyszy.Niestety i tu wydawcy widzą szanse zarobku; marże na umieszczanie klepsydr są obecnie stanowczo za drogie, dla emerytów.Szkoda że redakcja zapomniała kto ją swego czasu uratował....Mój egzemplarz Dziennika Polskiego jeszcze nie Żołnierza ;
By rysiek85 at 2012-03-13
Temat główny konferencja;
By rysiek85 at 2012-03-13
O 8-smej Armii;
By rysiek85 at 2012-03-13
A gdyby ktoś chciał mundur przerobić;
By rysiek85 at 2012-03-13
http://www.dziennikpolski.co.uk/index.php
http://pl.wikipedia.org/wiki/Strona_g%C5%82%C3%B3wna
http://prawica.net/node/18330
